Door een fout op de ambassade in Brussel kregen we een visum voor 1 maand. Ze raadden ons aan om in Kigali naar de Immigratiedienst te gaan en daar een verlenging van het visum aan te vragen. Het zou heel eenvoudig en vlug in orde komen!
In Kigali was “vlug en eenvoudig” toch iets anders dan voor ons ! De vooropgestelde wachttijd van 72 uur werden 7 dagen. De Franstalige uitnodiging van Maman Athanasie, de directrice van het weeshuis, moest in het Engels. Ze vermijden zoveel mogelijk alles in het Frans. Zelf moesten we , voor de allereerste keer, nog een bijkomende motivatiebrief schrijven.
Na een week hebben we dus ons visum voor de vooropgestelde tijd .
Intussen zijn we in Gitarama de jongens gaan opzoeken in het huis dat we voor hen huren.
We verrasten hen en wat bleek? Het huis was netjes in orde: gepoetst, bedden opgemaakt, wasgoed hing te drogen…. Mooi om te zien dat ze zich er thuis voelen en dat ze voor dit huis ook zorgen!
We zijn samen naar de markt geweest om de voorraad aan te vullen
Altijd wel een belevenis.
Voordat de kinderen in vakantie komen naar het weeshuis ( de vakantie begint pas op 24 oktober) gaan we langs bij de zusters van Kigufi. De “hostiemachine” waar ze voor het bisdom Nyundo hosties bakken is defect. Ze denken en hopen dat Jan het kan herstellen.